آنکه مست امد و دستی به دل مازد و رفت
خواست تنهایی مارا به رخ ما بکشد
شده ام
شاعر و شاهـــر.. .
شاعر و سرودنده ی تـــو...
شاهـــر بخاطر شعــــرهایم...
شعــــــر هایی که همه از درون قلب من است...
شعر هایی که در دیروز پر از توثیق و توفیق بـــــوده...
اما حالا شده حــــــــــــــــــــرف دل...
شده ام مکفـــــــوف....
مکفوف بخاطر ندیدن تو...
شده ام غیر قابل تعمق ...
شده ام مرتجل و...
بی هیچ عقل و قتالــــی....
بی هیــــــــچ مصممی...
شدـــــــــــــــده ام مستبد...
فقدان....
غیر قابل درک...
مجمل....
بدتر نسبت به همیشه...
باور نکردنی نسبت به دیــــــــــروز....
غـــــــیر عادی...
افسانه ای...
اینها...
همگی...
در یک کلمه ختم میشوند...
کاــــــمه ای که هرکس عــــــــآشق شود به او انگش را میزنند...
به کسی که مهــــــــــــــــــزوم باشد میگویند...
به کسی که همه ی سخنانش پر از تعقید و تغلیظ باشد میگـــــویند....
همه بـــــــــــــــــــــــــه من میگویند...
منی که دیــــــــــــــــــوانه معشوقه ام شده ام...
دیوانه ی او....
شیــــــددای کسی که شاید در دیروز او شیدای من بود...
شیدای مجنونم...
حالا برایم مانده دو چشم مکفوفــــــــــــــــــــــ ...
مــــــــــانده پر از شعر در دفتر خاطراتم...
مـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــآنده برایم بی ارادگی....
زندگــــــی مستبد...
و....
غــــــــــــیر قابل درک....
و پــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــر از دیــــــــــــوانـــــــــــــــگـی...
هیییییییییییییییی زندگی..
سکوت میکنم..
در برابر همه ی بدی هایت....
زنـــــــــــدگی....
به من نگو هیس...
من خودمک سالهاست که هیس شده ام...
تو خودت را خسته نکن....
من سالهاست که مرده ام.............
من تنها حرکت میکنم...
مـــــــــــــــــرده ای متحرک...
که نه عقلی دارد... نه قلبی....
همه اش را یکجا به معشوقه ام فروختم...
بهش با کمترین قیمت هم فروختم...
و او...
او قلبم را داد به رقیب من....
رقیبی که مــــــــــــــــــن بخاطر او مــــــــــــــــــــــردم...
میفهمی؟؟؟
مــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــردم...
پوشیده چون جان می روی اندر میان جان من
سرو خرامان منی ای رونق بستان من
چون می روی بیمن مرو ای جان جان بیتن مرو
وز چشم من بیرون مشو ای مشعله تابان منهفت آسمان را بردرم وز هفت دریا بگذرم
چون دلبرانه بنگری در جان سرگردان منتا آمدی اندر برم شد کفر و ایمان چاکرم
ای دیدن تو دین من وی روی تو ایمان من
بی پا و سر کردی مرا بی....
شبــــــــ های بارانی بی تــــــــــــــــــــــــــــــــو . . .
هـــــــی
بســــــــــــــوزه پـــدرِ عاشقــــــی
الآن میفهمم که عِـــشـــ♪ــــق چیه..